SOA Test Plus

Wat is de SOA Test Plus?

Met de Soa-test Plus kunnen gebruikers controleren op 9 veelvoorkomende soa’s en bacteriële infecties: Chlamydia, Gonorroe, Trichomoniasis, Mycoplasma genitalium, Mycoplasma hominis, Ureaplasma urealyticum, Ureaplasma parvum en Herpes I & II. Deze infecties kunnen soms ongemakkelijke symptomen veroorzaken en kunnen worden doorgegeven aan seksuele partners. Deze test bestaat uit een urinetest voor mannen en een vaginaal uitstrijkje voor vrouwen.

Hoe werkt de SOA Test Plus?

Je testkit bevat alles wat je nodig hebt om thuis een urine- of vaginaal swabmonster te verzamelen, evenals gedetailleerde instructies. Na afname kun je je sample sturen en wordt dit door een gecertificeerd laboratorium onderzocht. De uitslag ontvang je al binnen enkele dagen.

Wanneer kun je testen op een SOA?

De windowfase is de tijd tussen het moment waarop je met een soa bent besmet en het moment waarop deze met een test kan worden opgespoord. Elke soa heeft zijn eigen windowfase. Als je op een soa test voordat de windowfase is verstreken, kun je negatief testen, zelfs als je besmet bent. Zie hieronder voor meer informatie over de specifieke windowfase per soa en om te bepalen wanneer je deze test betrouwbaar kunt uitvoeren.

Wat is de windowfase van elke soa?

• Chlamydia: na 14 dagen
• Gonorroe: na 14 dagen
• Trichomonas: na 4 weken
• Mycoplasma genitalium, Mycoplasma hominis, Ureaplasma urealyticum, Ureaplasma parvum: Na 4 weken
• HIV: 4 weken tot 3 maanden Indien uitslag negatief dan pas betrouwbaar 3 maanden na seksueel contact
• Hepatitis B: Na 8 weken. Als het resultaat negatief is, herhaal de test dan 3-6 maanden na het seksuele contact.
• Herpes I & II: wanneer blaren verschijnen

Bron: Nederlands Huisarten Genootschap

Chlamydia

• (Brandende) pijn tijdens het plassen
• Koorts (soms)
• Druiper: afscheiding uit penis
• Pijn of zwelling in testikels
• Pijn tijdens geslachtsgemeenschap

Gonorroe

• Pijn of zwelling in één van de testikels
• Afscheiding uit de penis
• (Brandende) pijn tijdens het plassen
• Pijn tijdens geslachtsgemeenschap

Trichomonas

Trichomoniasis heeft meestal geen symptomen, maar als dat wel het geval is, is het meestal één van de volgende:

• Afscheiding uit de penis
• Roodheid en / of jeuk en irritatie in of rond de penis
• Pijn bij het urineren

Mycoplasma genitalium, Mycoplasma hominis, Ureaplasma urealyticum, Ureaplasma parvum

Mycoplasma- en Ureaplasma-infecties veroorzaken vaak geen symptomen bij mannen. Als dat gebeurt, kunnen de symptomen onder andere zijn:

• Pijn bij het urineren
• Brandend gevoel of jeuk aan de top van de penis
• Witte afscheiding uit de penis
• Moeite met plassen
• Pijn aan teelbal
• Bij een anale infectie: ongemak of afscheiding uit je billen

Herpes I & II

• Kleine rode bultjes of blaasjes rond de genitaliën of de mond
• Zwelling in de lies, nek of onder de armen
• Tintelend gevoel in de genitaliën of de mond
• Koorts
• Hoofdpijn
• Vermoeidheid
• Problemen met plassen

Chlamydia

• Pijnlijk urineren
• Lage buikpijn
• Toename van de vaginale afscheiding
• Pijn bij geslachtsgemeenschap
• Bloedverlies na geslachtsgemeenschap
• Intermenstrueel bloedverlies

Gonorroe

• Pijnlijk urineren
• Vaginale afscheiding (groen/geel)
• Pijn in de buikstreek
• Pijn bij geslachtsgemeenschap

Trichomonas

• Vaginale afscheiding (groen/geel)
• Roodheid en/of jeuk rond of in de vagina
• Pijnlijk urineren

Mycoplasma genitalium, Mycoplasma hominis, Ureaplasma urealyticum, Ureaplasma parvum

Mycoplasma- en Ureaplasma-infecties veroorzaken vaak geen symptomen bij vrouwen. Als dat gebeurt, kunnen de symptomen onder andere zijn:

• Pijn bij het urineren
• Ongewone vaginale afscheiding
• Pijn in de onderbuik
• Pijn tijdens de seks
• Vaginaal bloedverlies na de seks
• Tussentijds bloedverlies
• Bij een anale infectie: ongemak of afscheiding uit je billen

Herpes I & II

• Pijnlijke rode zweren of blaren in of rond de mond of genitaliën
• Gezwollen klieren
• Verandering in vaginale afscheiding
• Jeuk, tintelingen of een branderig gevoel in de genitaliën of de mond
• Koorts
• Hoofdpijn
• Vermoeidheid
• Bekkenpijn of druk

Wat is een soa?

Seksueel overdraagbare aandoeningen (soa’s) zijn infecties die worden overgedragen via seksueel contact. Soa’s kunnen worden overgedragen via contact met de penis, vagina, anus, en soms ook met je mond of vingers. Veel soa’s veroorzaken weinig of geen klachten. Hoewel er geen symptomen zijn, kunnen sommige soa’s ernstige schade aan het lichaam aanrichten als ze niet behandeld worden. Je regelmatig laten testen op soa’s is belangrijk om te voorkomen dat de infectie zich naar anderen verspreidt en om ervoor te zorgen dat infecties snel worden behandeld.

Bepaalde bacteriën kunnen seksueel worden overgedragen, maar zijn een normaal onderdeel van het ecosysteem van bacteriën (microbiota) die in de genitaliën leven. Deze bacteriën veroorzaken geen problemen en vereisen geen behandeling, tenzij er sprake is van overgroei. Testen op veel voorkomende bacteriën in de genitaliën kan helpen om de oorzaak van symptomen te achterhalen die niet worden veroorzaakt door traditionele soa’s zoals chlamydia, gonorroe, trichomoniasis, Mycoplasma genitalium of herpes. Naast deze soa’s test de Soa-test Plus op de aanwezigheid van de volgende bacteriën: Mycoplasma hominis, Ureaplasma urealyticum en Ureaplasma parvum.

Chlamydia

Chlamydia is een seksueel overdraagbare aandoening die wordt veroorzaakt door de bacterie Chlamydia trachomatis. De bacterie kan een infectie veroorzaken van de urinebuis, baarmoederhals, endeldarm of keel. De infectie kan zich bij mannen uitbreiden naar de bijballen, bij vrouwen naar de baarmoeder of eileiders. De infectie kan zich bij mannen uitbreiden naar de bijballen, bij vrouwen naar de baarmoeder of eileiders. onvruchtbaarheid of een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Dit kan leiden tot een oogontsteking en luchtweginfectie bij de baby. Chlamydia is een veel voorkomende soa en is meestal goed te behandelen met antibiotica.

Gonorroe

Gonorroe is een seksueel overdraagbare aandoening die wordt veroorzaakt door de bacterie Neisseria gonorrhoeae. Deze seksuele overdraagbare aandoening is erg besmettelijk. Niet iedereen met gonorroe krijgt klachten. Bij mannen is dit meestal wel het geval: ongeveer 90% krijgt klachten. Bij vrouwen is dit aantal 40 tot 70%. Gonorroe kan indien het niet behandeld wordt net zoals chlamydia ook steeds verder het lichaam in gaan en bij vrouwen zorgen voor bekkenontstekingen, onvruchtbaarheid of buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Zwangere vrouwen met gonorroe kunnen problemen krijgen tijdens de zwangerschap, bijvoorbeeld ontstekingen binnen in de baarmoeder of vroeggeboorte van de baby. Ook kunnen zij hun baby tijdens de bevalling besmetten. Dit kan leiden tot oogontstekingen en blindheid bij de baby. Bij mannen kan onbehandelde gonorroe een ontsteking van de bijballen of prostaat veroorzaken. Zeldzaam is dat gonorroe de bloedbaan binnendringt en op andere plekken in het lichaam infecties veroorzaakt. Dit kan leiden tot ontstekingen van gewrichten, bloedvergiftiging of hersenvliesontsteking. Gonorroe is te behandelen met antibiotica.

Trichomonas

Trichomonas is een seksueel overdraagbare infectie die wordt veroorzaakt door de parasiet Trichomonas vaginalis. Hoewel de symptomen variëren ervaren de meeste mensen geen klachten en weten ze niet dat ze besmet zijn. Trichomonas kan een ontsteking van de vagina, baarmoederhals en plasbuis veroorzaken en je vatbaarder maken voor andere soa’s. Bij zwangere vrouwen worden infecties met trichomonas in verband gebracht met vroeggeboorte en een laag geboortegewicht. Trichomonas is goed te behandelen. Om herinfectie te voorkomen, moeten alle sekspartners tegelijkertijd worden behandeld.

Mycoplasma genitalium

Mycoplasma genitalium (MG) is een bacterie die kan worden overgedragen via onbeschermd oraal, anaal of vaginaal seksueel contact. Onderzoek heeft aangetoond dat MG vaak voorkomt. Hoewel de exacte prevalentie van deze soa niet bekend is, bleek uit een recent onderzoek dat MG vaker voorkwam dan gonorroe in een steekproef van patiënten. Aangezien veel mensen geen symptomen ervaren tijdens een MG-infectie en er niet regelmatig op wordt getest, blijven de meeste infecties onopgemerkt. Naar schatting merkt 90 procent van de mannen er niets van. Bij vrouwen krijgt ongeveer 50 procent geen symptomen. MG kan echter ontstekingen veroorzaken in de urethra, baarmoederhals en eileiders. MG wordt behandeld met antibiotica,hoewel de infectie in sommige gevallen vanzelf verdwijnt. Antibioticaresistentie komt vaak voor bij MG en er moeten specifieke overwegingen worden gemaakt bij de behandeling ervan.

Mycoplasma hominis

Over Mycoplasma hominis Mycoplasma hominis is een bacterie die leeft in de urinewegen en genitaliën van ongeveer de helft van alle vrouwen en minder mannen. Deze bacterie kan worden overgedragen via seksueel contact en van moeder op kind tijdens de geboorte. Veel mensen met Mycoplasma hominis hebben geen symptomen. Als er symptomen optreden, lijken ze vaak op andere soa’s, zoals een branderig gevoel tijdens het plassen, pijn tijdens of na het vrijen of abnormale afscheiding uit de vagina of penis. Mycoplasma hominis kan behandeld worden met antibiotica. Behandeling is echter niet altijd nodig, vooral niet als je geen symptomen ervaart. Mycoplasma hominis-infecties verdwijnen vaak vanzelf.

Ureaplasma urealyticum

Ureaplasma urealyticum is een bacterie die voorkomt in de baarmoederhals of vagina bij gezonde vrouwen en in de urinebuis bij een kleiner aantal mannen. De aanwezigheid van deze bacteriën veroorzaakt meestal geen gezondheidsproblemen. Een overgroei van Ureaplasma urealyticum kan echter vervelende symptomen veroorzaken. Ureaplasma kan worden overgedragen via seks, maar ook van moeder op kind tijdens de geboorte. Symptomen van een infectie met Ureaplasma urealyticum bij vrouwen kunnen lijken op andere soa’s, waaronder pijn bij het plassen, abnormale vaginale afscheiding of geur, of buikpijn. Bij mannen kan de infectie een ontsteking van de plasbuis veroorzaken, ook wel urethritis genoemd. Infecties met Ureaplasma urealyticum tijdens de zwangerschap worden ook in verband gebracht met vroeggeboorte, een lager geboortegewicht en ademhalingsstoornissen bij pasgeborenen. Ureaplasma urealyticum kan worden behandeld met antibiotica. Behandeling is echter niet altijd nodig, vooral niet als je geen symptomen hebt. Ureaplasma urealyticum-infecties kunnen vaak vanzelf genezen.

Ureaplasma parvum

Ureaplasma parvum is een bacterie die vaak voorkomt in de urinewegen van mensen. Hoewel het vaak onschadelijk is en deel uitmaakt van de normale genitale microbiota, kan het in sommige gevallen overwoekeren en ongemakkelijke symptomen veroorzaken, vooral bij mensen met een verzwakt immuunsysteem. Ureaplasma parvum kan seksueel overdraagbaar zijn, maar wordt over het algemeen niet als een soa beschouwd. Naar schatting is een groot deel van de mensen die seksueel actief zijn, besmet met Ureaplasma zonder symptomen. Behandeling voor deze bacterie is niet nodig, tenzij er symptomen zijn.

Herpes

Het herpes simplex virus wordt verspreid door huid-op-huid contact met besmette gebieden en is onderverdeeld in twee types: HSV-1 en HSV-2. HSV-1 wordt voornamelijk overgedragen door oraal contact en kan orale herpes veroorzaken, beter bekend als een koortslip. HSV-1 kan ook genitale herpes veroorzaken door oraal naar genitaal contact. HSV-1 komt zeer veel voor – naar schatting 3,7 miljard mensen onder de 50 jaar (67%) hebben HSV-1 wereldwijd. HSV-2 is een seksueel overdraagbare infectie die bijna uitsluitend genitale herpes veroorzaakt door genitaal naar genitaal contact. Naar schatting 491 miljoen mensen tussen 15 en 49 jaar (13%) hebben wereldwijd HSV-2. Zowel HSV-1 als HSV-2 infecties kunnen asymptomatisch zijn en veel mensen weten daarom niet dat ze besmet zijn. Indien aanwezig, kan een eerste uitbraak van symptomen optreden 2 tot 12 dagen na blootstelling aan het virus. De eerste uitbraak is ernstiger dan toekomstige herhalingen, en na verloop van tijd kan de frequentie van de uitbraken afnemen. Zweertjes van HSV ontstaan daar waar de infectie jouw lichaam binnenkomt. Je kunt de infectie verspreiden door een zweer aan te raken en vervolgens over een ander deel van het lichaam te wrijven of te krabben. Hoewel HSV niet te genezen is, kan het worden behandeld met antivirale geneesmiddelen om de eerste uitbraken te verlichten en toekomstige opflakkeringen te voorkomen. Deze test meet actieve herpesuitbraken die kunnen worden opgespoord in urine of vaginaal vocht.